مطهره

آقای من شرمنده ام…

امروز و دیروز و هر روز به یادت می افتم و…

شرمنده می شوم…

شرمنده که پست های مجازیمان با مستی و بی بند و باری زینت می شود…

شرمنده که می دانیم می بینی و خجالت نمی کشیم…

شرمنده که دشمنانت بیشتر باورت دارند و بیشتر برای فراموش شدنت تلاش می کنند…

شرمنده که ما حتی یک درصد آن ها برای ظهورت تلاش نمی کنیم…

شرمنده که فقط اسم منتظر را به یدک می کشیم…

شرمنده که با این همه بدی ما باز هم دعایمان می کنی…

شرمنده…

بخدا شرمنده ام…

فقهای شیعه معتقدند که حدیث قول_فعل و تقریر معصوم را در بر می گیرد.

قول معصوم مساوی با گفتار معصوم.

فعل معصوم مساوی با گزارش از افعال معصوم.

تقریر معصوم مساوی با سکوت معصوم در برابر فعل دیگری به نشانه رضایت و تایید آن فعل.

شبهه: اگر سکوت معصوم مساوی با رضایت و امضای معصوم است، چرا حضرت علی (علیه السلام) 25 سال در مقابل خلافت خلفای اول تا سوم سکوت کردند؟؟؟ آیا این نشانه ی تایید امام از حکومت خلفای وقت نبوده؟!

جواب: حضرت بارها در خطبه ها وسخنانشان نارضایتی خود را اعلام کردند، از جمله می توان به خطبه های 3 و 5 نهج البلاغه اشاره کرد.پس می توان گفت: حضرت سکوت نکردند بلکه  صبر کردند.

حضرت علی(علیه السلام) فرمود:

کسی که خود را مسلمان می داند، شایسته است که از سر و کار داشتن با دروغ بپرهیزد، زیرا دروغ کارش را به جایی می رساند که سخن راستش را کسی باور نکند.!

اصول کافی،ج2،ص225،ح14

و موسی از راز بودن خود سوال کرد.

خداوند به او آموخت که آدمی بسازد با گل.

و موسی ساخت، و به اذن خداوند جان گرفت و با فرمان موسی حرکت کرد.

پس موسی به خلقتش بالید.

اما وقتی چشم از ساخته ی خود برداشت، بی جان بر زمین افتاد.

و خدا گفت:"این است راز بودن تو، ای موسی”

مرداب به خود بالید و گفت: من به مقصد رسیده ام!

برکه گفت:تو نرسیده ای بلکه جا مانده ای!

برکه رفت و گفت:من که می روم،می رسم، اما تو می مانی و نمی رسی!