مطهره

قبل از اینکه بخواهی در مورد من و زندگی من قضاوت کنی، کفش های من را بپوش و در راه من قدم بزن. از خیابان ها، کوه ها و دشت هایی گذر کن که من گذر کردم.اشک هایی را بریز که من ریختم.

دردها و خوشی های من را تجربه کن. سال هایی را بگذران که من گذراندم. روی سنگ هایی بلغز که من لغزیدم. دوباره و دوباره برپاخیز و مجددا در همان راه سخت قدم بزن. همان طور که من انجام دادم. بعد، آن زمان می توانی در مورد من قضاوت کنی.